-
1 pokruszyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokruszyć
-
2 krusz|yć
impf Ⅰ vt 1. (rozdrabniać) to crumble [chleb, grudkę ziemi]; [maszyna, człowiek] to crush [skałę, kamienie]- kruszyć coś w palcach to crumble sth in one’s fingers- deszcz kruszy skałę rain wears the rock away ⇒ pokruszyć2. przen. to break [opór, upór] ⇒ skruszyć Ⅱ vi (śmiecić) kruszyć na dywan/podłogę to make a. drop crumbs on the carpet/floor ⇒ nakruszyć Ⅲ kruszyć się 1. (rozpadać się) [chleb, ser, skała, cegła] to crumble- łatwo się kruszyć to crumble easily ⇒ pokruszyć się2. (brudzić się) od tych chipsów strasznie się kruszy na dywan these crisps make lots of crumbs on the carpet ⇒ nakruszyć się 3. przen. [porządek społeczny, system] to crumbleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krusz|yć
-
3 pokrusz|yć
pf Ⅰ vt to crumble [chleb]; to break up, to break [sth] up [grudę]; to crush [tabletkę]; to crush up [kamień]- pokruszona cegła crushed brickⅡ pokruszyć się [chleb, cegła] to crumbleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrusz|yć
См. также в других словарях:
pokruszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kruszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszyć się – pokruszyć się, skruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} rozdrabniać się, rozpadać się na mniejsze kawałki :{{/stl 33}}{{stl 10}}Źle wypieczony chleb kruszy się przy krojeniu. Kruszące się stare schody. Ciastka pokruszyły się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokruszyć — dk VIb, pokruszyćszę, pokruszyćszysz, pokruszyćkrusz, pokruszyćszył, pokruszyćszony «rozbić, połamać, rozgnieść na drobne części, na okruchy» Pokruszyć chleb. Pokruszona cegła. pokruszyć się «stać się pokruszonym» Cegły pokruszyły się ze starości … Słownik języka polskiego
rozkruszyć — dk VIb, rozkruszyćszę, rozkruszyćszysz, rozkruszyćkrusz, rozkruszyćszył, rozkruszyćszony rozkruszać ndk I, rozkruszyćam, rozkruszyćasz, rozkruszyćają, rozkruszyćaj, rozkruszyćał, rozkruszyćany «krusząc połamać na drobne kawałki, rozbić na drobne… … Słownik języka polskiego
natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… … Słownik języka polskiego
nadrobić — I dk VIa, nadrobićbię, nadrobićbisz, nadrobićrób, nadrobićbił, nadrobićbiony nadrabiać ndk I, nadrobićam, nadrobićasz, nadrobićają, nadrobićaj, nadrobićał, nadrobićany 1. «uzupełnić braki, odrobić zaległości lub straty» Nadrobić opóźnienie,… … Słownik języka polskiego
podrobić — I dk VIa, podrobićbię, podrobićbisz, podrobićrób, podrobićbił, podrobićbiony podrabiać ndk I, podrobićam, podrobićasz, podrobićają, podrobićaj, podrobićał, podrobićany 1. «wykonać imitację jakiejś rzeczy mającą uchodzić za oryginał, sfałszować… … Słownik języka polskiego
